ο πιο εύστοχο σχόλιο σχετικά με αυτή την πρωτοβουλία ειπώθηκε από κάποια φοιτήτρια σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης που αναρωτήθηκε « γιατί ρε παιδιά δεν το ονομάσατε υπόγραψε για να απολυθούν χιλιάδες διοικητικοί υπάλληλοι και να τελειώσει ο δημόσιος δωρεάν χαρακτήρας του Πανεπιστημίου;»
H δημόσια και ανώτατη εκπαίδευση στη χώρα μας δέχεται ένα τρομαχτικό χτύπημα με τις απολύσεις περίπου 1.500 διοικητικών υπαλλήλων. Στην πραγματικότητα είναι μια επιχείρηση διάλυσης της δημόσιας και δωρεάν τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και ανοίγματος του δρόμου για την ιδιωτικοποίηση της. Πραγματικότητα είναι ότι με αυτές τις συντριπτικές περικοπές προσωπικού η λειτουργία των πανεπιστημίων είναι αδύνατη. Το τελευταίο διάστημα μπροστά στο τρέχον γιγάντιο πλήγμα που δέχονται, τα ιδρύματα είναι κλειστά γιατί δεν μπορούν να λειτουργήσουν. Το κλείσιμο είναι που τα κάνει επί της ουσίας όμως σήμερα ανοιχτά προς την κοινωνία, ανοιχτά στον αγώνα ενάντια στην ισοπέδωσή τους.
Ποια όμως μειοψηφία αντιτάσσεται σε αυτόν τον αγώνα των εργαζομένων στηρίζοντας με ευθύ τρόπο το δόγμα της κυβερνητικής καταστροφής; Με πολύ κόπο, σαν να ψάχνω βελόνα στα άχυρα ανακαλύψα, πως η φοιτητική παράταξη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ κάνει συλλογή υπογραφών για να απολυθούν οι διοικητικοί υπάλληλοι των Πανεπιστημίων και να ανοίξουν. Έπεσα από τα σύννεφα με τη στάση της ΔΑΠ, κάτι σαν τον κύριο Πρετεντέρη όταν έμαθε ότι η Χρυσή Αυγή είναι ναζιστική οργάνωση. Θα καταδικάσω την αφέλεια μου από όπου και αν προέρχεται και θα προσπαθήσω να γίνω πιο αναλυτικός για το θέμα.
Η ΔΑΠ από την αρχή της ακαδημαϊκής χρονιάς φαινόταν ότι είχε μπει δυνατά στο ρόλο προπαγάνδας και υλοποίησης της επαίσχυντης πολιτικής του κυρίου Αρβανιτόπουλου καθώς και του success story της Κυβέρνησης . Πριν περίπου ένα μήνα σε πολλά πανεπιστήμια ευθυγραμμισμένη με την φασίζουσα γραμμή Φάηλου Κρανιδιώτη ψήφιζε λευκό στην καταδίκη της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα και άλλων επιθέσεων της Χ.Α. ενώ τώρα συμμετέχει με ενεργό ρόλο στο έργο με τίτλο «Εξόντωση του Δημόσιου και δωρεάν Πανεπιστημίου».
Η παράταξη της Νέας Δημοκρατίας δημιούργησε ιστοσελίδα για τη συλλογή ηλεκτρονικών υπογραφών με αίτημα να ανοίξουν άμεσα οι σχολές.
Στο διαδικτυακό τόπο anoixtessxoles.gr μπορεί κάποιος να υπογράψει για να «ανοίξουν τα πανεπιστήμια» και μάλιστα με την ίδια ηλεκτρονική διεύθυνση όσες φορές θέλει χωρίς να επαληθεύεται το ip ή το ηλεκτρονικό του ταχυδρομείο!
Στον ιστότοπο της κίνησης αναφέρεται επίσης το εξής: «εδώ και πέντε βδομάδες, η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση βρίσκεται σε διαρκή αναβρασμό», ενώ «για ορισμένα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας, όπως το ΕΚΠΑ και το ΕΜΠ τα οποία βρίσκονται σε τέλμα, ο χρόνος έχει σταματήσει στις 10 Σεπτεμβρίου», “Αν και εσύ πιστεύεις, ότι βρίσκεσαι στη μέση μιας κατάστασης που δεν δημιούργησες και δεν ευθύνεσαι, υπόγραψε την αίτησή μας. Ένωσε και εσύ τη φωνή σου με τη δική μας και ζήτα μαζί με εμάς, ανοιχτές σχολές!”
Το πιο εύστοχο σχόλιο σχετικά με αυτή την πρωτοβουλία ειπώθηκε από κάποια φοιτήτρια σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης που αναρωτήθηκε « γιατί ρε παιδιά δεν το ονομάσατε υπόγραψε για να απολυθούν χιλιάδες διοικητικοί υπάλληλοι και να τελειώσει ο δημόσιος δωρεάν χαρακτήρας του Πανεπιστημίου;».
Ακολουθώντας αυτόν τον συλλογισμό θα πρόσθετα και κάποια άλλα απλά ερωτήματα
Για ποιο λόγο η ΔΑΠ αποκρύπτει ποιος και με ποιόν τρόπο οδηγεί στο τέλμα τα ελληνικά πανεπιστήμια;
Πως και δεν σχολιάζει, ως η πιο γνήσια υπηρεσία εξυπηρέτησης… φοιτητών, πως τη στιγμή που τα πανεπιστήμια ήταν έτοιμα να ξεκινήσουν το ακαδημαϊκό έτος, να εγγράψουν τους νεοεισαχθέντες προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές τους, να αποχαιρετήσουν τους επιτυχημένους διπλωματούχους τους, να αρχίσουν το νέο πρόγραμμα σπουδών, να ανοίξουν τις αίθουσες διδασκαλίας και τα εργαστήρια, ο Υπουργός Παιδείας κατ’ εντολή της Τρόικας ανακοινώνει την απόλυση έως και του 65% του διοικητικού προσωπικού (βλ. ΕΜΠ) αλλά και προαναγγέλλει τη διαθεσιμότητα του 40% των καθηγητών, στο επόμενο έτος;
Γιατί δεν μας λέει ο πρώην Γραμματέας της ΟΝΝΕΔ και νυν της Ν.Δ. Ανδρέας Παπαμιμίκος που πήγε η χρηματοδότηση για δωρεάν βιβλία, σίτιση, στέγαση και μισθούς καθηγητών;
Γιατί δεν λένε στους φοιτητές ότι ο εντεταλμένος οικονομικός στραγγαλισμός της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης θα αναγκάσει τα Πανεπιστήμια να επιβάλλουν δίδακτρα ή να βάλουν λουκέτο πριμοδοτώντας έτσι την ιδιωτική εκπαίδευση;
Ο λόγος που δεν θα μπορέσουν ποτέ να απαντήσουν είναι γιατί -όπως ανέφεραν και οι υπό «διαθεσιμότητα» εργαζόμενοι του ΕΜΠ- ο στόχος των πολιτικών τους μπαμπάδων είναι να «κοντύνουν» τα μεγάλα πανεπιστήμια για να απελευθερώσουν χώρο για τα ιδιωτικά. Για να χάσει ο λαός μας το δικαίωμα να μπορεί να στέλνει τα παιδιά του δωρεάν σε ένα καλό δημόσιο πανεπιστήμιο. Η «Δαπάρα» είναι ο εκτελεστικός βραχίονας και διαμεσολαβητής αυτού του στόχου εντός Πανεπιστημίου, είναι μια μειοψηφία που απέναντι στο κύμα υπεράσπισης της δημόσιας και δωρεάν παιδείας κρύβεται πίσω από ηλεκτρονικά γκάλοπ.