Δημοσιεύοντας πιο κάτω μια ανακοίνωση καταπέλτης της ΤΑΞΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ  για τα γεγονότα που συνέβησαν στο συνέδριο του ΕΚΙ, υπογράφοντας το αγγελτήριο θανάτου του εργατικού κινήματος, όπως τουλάχιστον το  έχουμε ζήσει ως  τώρα έχω να κάνω τα παρακάτω σχόλιο:

Ο εκφυλισμός του εργατικού κινήματος, με τους μετακινούμενους ψηφοφόρους από σωματείο σε σωματείο, όπως συνέβη με το σωματείο οικοδόμων και πριν στο σωματείο εμποροϋπάλληλων, δεν αφορά και δεν ευθύνεται μόνο το ΠΑΜΕ ή αλλού η ΠΑΣΚΕ, φοβούμαι πως και εμείς, ή κάποιοι από εμάς θα το  έπρατταν, εάν είχαν την δυνατότητα. Σε ένα υποκειμενικό επίπεδο είναι η ολοκλήρωση της εκφυλιστικής λογικής της διαμεσολάβησης, της ανάθεσης και του κοινοβουλευτισμού.

Επίσης είναι έκφραση της απώλειας  κάθε ταξικής ηθικής από την πλευρά της πολιτικής «πρωτοπορίας» και κάθε  ταξικής συνείδησης από την πλευρά της εργατικής τάξης και των εργαζόμενων που δεν έχουν κανένα ηθικό δίλλημα να περιφέρονται ανά σωματείο και να ψηφίζουν.

Η απουσία ταξικής συνείδησης είναι στην ουσία της αποτέλεσμα της μερικής άρσης της κυρίαρχης αντίθεσης κεφάλαιο-εργασίας, σε μια εποχή που λόγω και κρίσης, αλλά και αντικειμενικών εξελίξεων του ολοκληρωτικού καπιταλισμού το κεφάλαιο χρειάζεται όλο και λιγότερη  ζωντανή εργασία και αυτή με την μορφή της δουλείας ή δουλοπαροικίας. Προσοχή όμως οι συγκεκριμένες αντικειμενικές εξελίξεις και διαδικασίες δεν ακυρώνουν την ευθύνη των συγκεκριμένων υποκειμένων που δρουν με αυτό τον τρόπο.

Έκφραση και αποτέλεσμα του κυρίαρχου πολιτιστικού πρότυπου του ολοκληρωτικού καπιταλισμού που δεν είναι άλλος από τον μηδενισμό. Πρόκειται για την στιγμή που η καθολικότητα μεταμορφώνεται σε διάφορα, όχι για να βρει η αλήθεια τις αλήθειες, αλλά για να υπάρξει μια καθολικότητα δίχως αλήθειες και μια διάφορα δίχως αλήθεια. Και στο τέλος του δρόμου ξεπροβάλει μια ψευδοκαθολικότητα με άπειρες διαφορές, και χωρίς αλήθεια ή αλήθειες.  Μια ψευδοκαθολικότητα αλλοτριωμένων ψευδοατομικοτήτων που έχουν χάσει το μπούσουλα και την πυξίδα.

Μπορεί να υπάρξει ένα άλλο, νέο εργατικό κίνημα, ναι μπορεί αν και είναι μεγάλη κουβέντα. Μια μόνο λέξη: πρωτίστως θα είναι ένα εργατικό κίνημα που την μερική σχάση κεφάλαιο- εργασία θα την μετατρέψει σε οριστική, απελευθερώνοντας την ζωντανή εργασία.

το κείμενο της ΤΑΞΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Μια μαύρη σελίδα στην ιστορία του εργατικού κέντρου

Πραγματικά έκπληκτοι μείναμε από τον τρόπο με τον οποίο οι δύο μεγάλες παρατάξεις του εργατικού κέντρου ΠΑΣΚΕ και ΠΑΜΕ, απαξίωσαν και γελοιοποίησαν τη σημαντικότερη διαδικασία του εργατικού κέντρου, το συνέδριό του. Από την αρχή της διαδικασίας φάνηκε ότι το έργο ήταν στημένο. Οι διαφωνίες που χώρισαν τις δύο αυτές παρατάξεις όλο το διάστημα της προηγούμενης διοίκησης ξαφνικά έπαψαν να υπάρχουν αποδεικνύοντας το πόσο προσχηματικές και πόσο μικρή σημασία έχουν μπροστά στη μάχη της κάλπης. Η διαδικασία λοιπόν, προχώρησε σε αγαστή συνεργασία μεταξύ του ΠΑΜΕ και της κοινού ψηφοδελτίου ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ.

Με μια συμμαχία ιστορικής σημασίας για το εργατικό κέντρο το ΠΑΜΕ αποδέχτηκε ουσιαστικά τη διαγραφή του σωματείου συνταξιούχων από τη δύναμη του εργατικού κέντρου, κάτι που εδώ και καιρό ζητούσε η ΠΑΣΚΕ, και την ίδια στιγμή η απερχόμενη διοίκηση της ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ αποδέχτηκε τα αποτελέσματα του σωματείου οικοδόμων παρά το ότι το ΠΑΜΕ αρνήθηκε να φέρει στο εργατικό κέντρου την κατάσταση ψηφισάντων, χωρίς την οποία σύμφωνα με το καταστατικό οι αντιπρόσωποι του σωματείου δε έπρεπε να γίνουν δεκτοί  στη συνέλευση.

Μάλιστα προκειμένου να μην αναλάβει το ΠΑΜΕ την ευθύνη για τη διαγραφή του σωματείου συνταξιούχων είχε συμφωνηθεί από πριν να μη γίνει και ψηφοφορία στα επίμαχα ζητήματα κάτι που σαν ταξική ενότητα επίμονα ζητήσαμε αλλά και οι δύο παρατάξεις του προεδρείου το αρνήθηκαν, θέτοντας μάλιστα και τη διαδικασία της ψηφοφορίας για την εφορευτική επιτροπή, και κατά συνέπεια τις εκλογές της επόμενης βδομάδας παράνομη και αντικαταστατική.

Πρέπει να τονίσουμε ότι το εργατικό κέντρο Ιωαννίνων είναι το μόνο που εδώ και χρόνια έχει πάρει, προς τιμή του, απόφαση για τη συμμετοχή των συνταξιούχων με δικαίωμα λόγου και ψήφου στις διαδικασίες του. Είναι εντυπωσιακό πώς μια τέτοια ιστορική απόφαση που είχε επικυρωθεί και στα δικαστήρια, καταπατάται με τη συμφωνία ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ – ΠΑΜΕ χωρίς καν να ψηφιστεί από το συνέδριο.

Η υπόλοιπη διαδικασία κύλησε κατά τα αναμενόμενα, με την παράταξη της ΠΑΣΚΕ να ψηφίζει να γίνουν πρώτα οι αρχαιρεσίες για την εκλογή της εφορευτικής και στη συνέχεια οι ομιλίες του συνεδρίου, μια διαδικασία που εκφύλισε ακόμη περισσότερο το συνέδριο καθώς οι περισσότεροι σύνεδροι της παράταξης αυτής έφυγαν μετά το πέρας των εκλογών, όπως γίνεται πάντοτε, (να σημειωθεί ότι η απόφαση αυτή πάρθηκε με 3 ψήφους διαφορά, γι’ αυτό και είχε σημασία να μην ψηφίσουν οι 6 σύνεδροι των συνταξιούχων). Οι σύνεδροι του ΠΑΜΕ από την άλλη δε έφυγαν, συνέχισαν παρόλα αυτά των εκφυλισμό της διαδικασίας από τη μία μπαινοβγαίνοντας στη αίθουσα κατ’ εντολή για να ακούσουν μόνο τις ομιλίες του επικεφαλή τους.

Τέλος πρέπει να σημειώσουμε του πλήρη εκφυλισμό των τοποθετήσεων και από τις δύο παρατάξεις. Η αντιπαράθεση έμεινε μεταξύ τους στα οικονομικά και στο κατά πόσο ο πρόεδρος μετακινείται με λεωφορείο ή  με το αυτοκίνητό του ότι κάνει ταξίδια. Καμία αναφορά από κανέναν (και πολύ περισσότερο από το ΠΑΜΕ) για το πολιτικό πλαίσιο με το οποίο κατεβαίνουν στις εκλογές, για το πρόγραμμα δράσης τους, για τα πραγματικά προβλήματα της εργατικής τάξης της πόλης μας.

Ήταν φανερό ότι τα κουκιά τα είχαν από πριν μετρημένα και συνεννοημένα μεταξύ τους. Εμείς θα είμαστε εδώ για να τους χαλάσουμε τη σούπα.

 Ταξική ενότητα ιωαννίνων