Η ιστορία είναι παλιά… Οι προσπάθειες λογοκρισίας και καταστολής επίσης…

Αρχίζοντας από επερωτήσεις φασιστοειδών στη βρώμα του Κοινοβουλίου, περνώντας σε απειλές και εξώδικα του ΟΤΕ… άλλοτε εξώφθαλμα κατασταλτικά και άλλοτε υποχθόνια και υπόγεια με διακοπές ρεύματος τα Σαββατοκύριακα και πριν από σημαντικές κινητοποιήσεις… Τόσα χρόνια από το 2008 μέχρι σήμερα, δεν κατάφεραν ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΘΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΝ να κλείσουν το athens.indymedia.

Αυτή την φορά μπροστά μπαίνει ένας “επιχειρηματίας” και ένας πρύτανης. Ένας αδίστακτος κυνηγός του χρήματος που με ασύλληπτες κομπίνες έκανε μεγάλη περιουσία (Αλαφούζος) και ένας τυχαίος και παροδικός τύπος που συναινεί στο ξεπουλημα της γνώσης προς όφελος των αφεντικών. Ένας “ακαδημαϊκός” που για να σώσει τον μισθουλάκο του και τα προνόμιά του δεν διστάζει να καταστρατηγήσει κάθε έννοια υπεράσπισης της ελευθερίας του λόγου, της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών,  εκείνα ακριβώς τα στοιχεία που θεσμίζουν το κοινωνικό άσυλο, το οποίο και θα υπερασπιστούμε με κάθε κόστος. Αυτός ο κατάπτυστος υπαλληλίσκος συμπράττει τώρα με τους φονιάδες ενος ολόκληρου λαού και γίνεται μπροστάρης της φίμωσης κάθε κοινωνικής και εργασιακής διεκδίκησης αγνοώντας επιδεικτικά την στήριξη των φοιτητικών συλλόγων προς τα μέσα αντιπληροφόρησης. Στήριξη που πήρε ακόμα και τη μορφή συγκεκριμένων ψηφισμάτων από τους φοιτητές… Άξιος ο μισθός του λοιπόν.

– Σήμερα λοιπόν, περισσότερο από ποτέ είναι φανερή η ανάγκη του κράτους να δείξει τα δόντια του, να καταστείλλει κάθε μορφής αγώνα και αντίσταση (από την καταστολή των εργατικών αγώνων, των τοπικών περιβαλλοντικών δράσεων, των κατειλημμένων αυτοδιαχειριζόμενων χώρων), να λογοκρίνει οτιδήποτε δεν υποτάσσεται στις ορέξεις του ή δημοσιοποιεί τον κοινωνικό εξευτελισμό που όλοι σήμερα βιώνουμε, με στόχο την ολοκληρωτική υποδούλωση μιας ολόκληρης κοινωνίας.

– Σήμερα, περισσότερο από ποτέ είναι απαραίτητο για την εξουσία, τα αφεντικά, τα κυβερνητικά και λοιπά φερέφωνα της τρόικας και των μνημονίων να επικρατήσει ο ζόφος της καθεστωτικής-κυβερνητικής προπαγάνδας έτσι όπως εκφράζεται από τις τηλεοράσεις, τον τύπο, και τα καθεστωτικά ραδιόφωνα.

– Σήμερα για το κράτος, είναι κάτι περισσότερο από απαραίτητο, να φιμωθεί κάθε ελεύθερη έκφραση, κάθε ελεύθερη διακίνηση ριζοσπαστικών και ανατρεπτικών ιδεών, ελπίζοντας να ανακόψουν τις αντιστάσεις όσων δεν αποδέχονται σιωπηλά τη μοίρα που τους επιφυλλάσσουν.

Απώτερος σκοπός τους αλλά και μάταιη ελπίδα τους, είναι να ανακόψουν και να αποσυντονίσουν οποιαδήποτε προσπάθεια συζήτησης, οραματισμού και δράσης στην κατεύθυνση της διαφορετικής-αγωνιστικής οργάνωσης και έκφρασης της κοινωνίας.

Δεν θα τα καταφέρουν όμως, όπως δεν τα κατάφεραν σε όλες τις προηγούμενες απέλπιδες προσπάθειές τους.

Το athens.indymedia είναι οι χρήστες του, είναι όλοι όσοι ενημερώνουν και ενημερώνονται για τον ταξικό – κοινωνικό πόλεμο που διεξάγεται στις καπιταλιστικές κοινωνίες παγκόσμια. Όσο και να προσπαθούν λοιπόν δεν πρόκειται να το φιμώσουν.

Η λογοκρισία και η καταστολή δεν μας πτοεί αλλά αντίθετα μας δυναμώνει .

Σαν διαχειριστική ομάδα του athens.indymedia, κάνουμε ότι είναι δυνατόν ώστε να διατηρηθεί η προσπάθεια δημοσιοποίησης και προώθησης των αγώνων και των κοινωνικών αντιστάσεων. Για την ώρα, και μέχρι να ανέβουμε κανονικά στο διαδίκτυο υπάρχουν εναλλακτικοί τρόποι πρόσβασης στην αντιπληροφόρηση μέσω της ιστοσελίδας

http://indymedia.squat.gr/ αλλά και κανονικά με ανοιχτή δημοσίευση δηλαδή, μέσω του δικτύου Tor στη διεύθυνση gutneffntqonah7l.onion

Συνεχίζουμε τις προσπάθειές μας, και σε πολύ λίγο, το athens.indymedia.org θα λειτουργεί και πάλι κανονικά, συνεχίζοντας να διεκδικούμε το δικαίωμα χρήσης του δημόσιου δικτύου πιστεύοντας ακράδαντα πως οτιδήποτε δημόσιο ανήκει στην ίδια την κοινωνία και όχι στην εξουσία, το κράτος και το κεφάλαιο. Δεν πρόκειται να τους επιτρέψουμε να χαρούν την καταστολή. Δεν πρόκειται να τους επιτρέψουμε να λυμαίνονται για πάντα τους δημόσιους πόρους που μας ανήκουν! Δεν πρόκειται να παρακολουθούμε αδρανείς, να σωπάσουμε και να υποκύψουμε σε καμιά καταστολή, σε καμιά λογοκρισία ακομα και αν αυτό σημαίνει οτι θα πρέπει να ”εξοριστούμε” και να αναζητήσουμε γονιμο έδαφος σε άλλους τόπους φιλοξενίας!