Όστις εταίρους δέδοικε, δούλος ων λέληθεν εαυτόν(μτφρ: όποιος φοβάται τους άλλους, γίνεται δούλος χωρίς να το καταλάβει). Αυτό το γνωμικό του αντισθένη, αν και ειπωμένο αιώνες πριν, περιγράφει την σημερινή ελληνική κοινωνία. Ο φόβος υπήρξε ιστορικά από τα πιο σημαντικά εργαλεία των καθεστώτων για να επιβάλλουν τους νόμους τους και να δημιουργήσουν μία κοινωνία δουλοπάροικων. Από την πρώτη προσπάθεια δημιουργίας μίας κοινωνίας συνεργαζόμενων ανθρώπων ο φόβος άρχισε να μπαίνει στην καθημερινότητα και αργότερα να γίνεται κομμάτι στο DNA ανθρώπων, κοινωνικών τάξεων ή ακόμα και λαών. Οι πρώτες τελετές αγροτών προς τους θεούς δεν γινόταν από θαυμασμό ή από λατρεία. Αντιθέτως γινότανε από δέος και φόβο. Όταν υπήρχε παρατεταμένη περίοδος ξηρασίας φοβότανε ότι δεν κάνουν αρκετές θυσίες-τελετές και ότι οι θεοί τους εκδικούνται για αυτό τον λόγο. Αργότερα ήρθανε οι εξομολογήσεις για τις αμαρτίες και τις κακές πράξεις. Πάλι δεν γινόταν για τον εξαγνισμό ή τον διάλογο με τον θεό, αλλά από φόβο ότι οι κακές πράξεις θα τον οδηγήσουν σε ένα κακό μέλλον ή ακόμα ότι θα χάσουν μια θέση στον παράδεισο.
Πέρα όμως από τον θρησκευτικό φόβο, υπήρξε ο φόβος απέναντι και στην πολιτική εξουσία. Πόσες εικόνες μας έρχονται στον νου, ανθρώπων ή ολόκληρων λαών να προσκυνάνε, να κάνουνε δώρα σε βασιλιάδες, ολιγάρχες, και πάσης φύσεως εξουσιαστές. Μέγας Αλέξανδρος, Καίσαρας, Παπαδόπουλος, Ξέρξης, Καραμανλής, Ιωαννίδης, βασιλιάς Κωνσταντίνος….και πολλούς άλλους. Εκατοντάδες χιλιάδες εργάτες, δούλοι, μικροαστοί να προσκυνάνε, να συγχαίρουν και να κάνουνε δώρα χρυσάφια, ζώα, τρόφιμα γιατί θαύμαζαν την διορατικότητα, την εξυπνάδα, το θάρρος των αφεντάδων τους. Πίσω πάντα όμως από την εικόνα βρίσκεται η αλήθεια… Αλήθεια ποιος από εμάς δεν είχε παραξενευτεί από τους χιλιάδες κόσμου που έκλαιγε και σπαρταρούσε όταν πέθανε ο πρωθυπουργός της Β.Κορέας ??? Πολλοί από εμάς στις παρέες μας και στις κουβέντες μας, αναρωτηθήκαμε πώς ένας τόσο καταπιεστικός άνθρωπος έχαιρε τέτοιου θαυμασμού. Μετά από μέρες βγήκε η είδηση ότι πολλοί άνθρωποι κατηγορήθηκαν και σύρθηκαν σε δίκες γιατί δεν κλαίγανε ή δεν χτυπιότανε αρκετά…
Ας πάμε να δούμε όμως και την τωρινή ελληνική κοινωνία πως ο φόβος έγινε τρόμος και υστερία. Από παλιά ακούγαμε τους παππούδες μας και τους πατεράδες μας να παίζουνε στις αλάνες με κάθε λογής παιδιά. Είτε εβραιόπουλα(βλέπε Θεσσαλονίκη), είτε παιδιά από Αλβανία, από Αφρική, Σομαλία κλπ. Σιγά-σιγά άρχισε να διαμορφώνεται μια δομή πληροφόρησης από τα ΜΜΕ για εγκλήματα αλλοδαπών. Χαρακτηριστικά παραδείγματα υπάρχουνε πολλά. Όταν ο Σορίν Ματέι, ρουμάνος στην καταγωγή τον Σεπτέμβρη του 1998 εισέβαλε σε ένα διαμέρισμα με μία χειροβομβίδα. Ακολούθησε μια κινηματογραφικού τύπου συνομιλία με τον Ευαγγελάτο, που με ένα 4ωρο λάιβ έγκλημα έκανε φοβερά νούμερα, την αστυνομία να περιμένει πληροφορίες από τον Σκαι. Το αποτέλεσμα ήτανε ένας νεκρός ένοικος και ο Σορίν Ματέι. Έπειτα ακολούθησαν κυβερνητικά, αστυνομικά, δημοσιογραφικά δελτία τύπου. Όπου η φράση ‘Ρουμάνος εγκληματίας σκοτώνει έλληνα οικογενειάρχη’’ να έχει ειπωθεί, μετρημένα πάνω από 3000 φορές!!!! Πολλά γεγονότα με αλλοδαπούς εγκληματίες να γίνονται πρώτα θέματα από τα κανάλια. Συνεχώς να επαναλαμβάνεται αλλοδαπός εγκληματίας σκοτώνει, κλέβει, βιάζει, τρομοκρατεί. Ενώ καθημερινά σημειώνονται χιλιάδες εγκλήματα πάντα τα δελτία των 8 να έχουνε ως είδηση εντελώς τυχαία(?) εγκλήματα αλλοδαπών με ποινική προϊστορία, απέναντι σε γιαγιάδες, οικογενειάρχες, στρατιωτικούς και γενικά φιλήσυχα άτομα..
Το αποκορύφωμα ήτανε μία γνωστή υπόθεση, όχι σε όλους, για τον εργάτη Αλβανικής καταγωγής που δολοφόνησε το αφεντικό του, που ήτανε καλός άνθρωπος, του παρείχε στέγη, φαί και του έδινε και δουλειά. Έπειτα από καιρό αποκαλύφθηκε, ότι ο Αλβανός εγκληματίας είχε όντως στέγη, έναν αχυρώνα, ο έλληνας αγρότης τον είχε κλειδωμένο κάθε βράδυ του έδινε νερό κάθε 2 μέρες και από φαί ψωμί και τυρί. Έγινε ένα τρελό σήριαλ με την ιατροδικαστική εξέταση του εγκληματία(καθώς αυτοκτόνησε), όπου βρήκανε προχωρημένη κατάσταση ασιτίας, πολλά εσωτερικά του όργανα αλλοιωμένα και σημάδια σεξουαλικής κακοποίησης!!! Τελικά η ιατροδικαστική αναφορά από λάθος υπαλλήλου χάθηκε κατά λάθος, έγινε νέα όπου δεν βρέθηκε τίποτα το μεμπτό ή το κακό.
Τα κανάλια βέβαια έμειναν στο γνωστό ‘’αδίστακτός αλβανός σκοτώνει τον έλληνα εργοδότη του’’…………
Όλα τα παραπάνω γεγονότα μαζί με άλλες μειοψηφικές κοινωνικές ομάδες έφτιαξαν έναν νεοέλληνα φοβισμένο μικροαστό, να απολαμβάνει κάθε βράδυ τα σήριαλ των καναλιών και να περνά μία ευτυχισμένη ζωή. Από εκεί που παίζαμε στις πλατείες μπάλα, κρυφτό, άρχισαν να μας λένε πρόσεξε υπάρχουν ναρκομανείς που μπορεί να σε σκοτώσουν, να σε ληστέψουν ΜΗΝ ΠΑΣ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ. Έπειτα φτάνοντας στην εφηβεία αρχίσαμε τα κλασικά αράγματα με τις παρέες μας με μπύρες, συζητήσεις ή ακόμα πρωτογνωρίσαμε τον έρωτα. Υπάρχουν επιδειξίες, άστεγοι πρόσεχε ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΑΣ ΣΕ ΠΑΡΚΟ. Μεγαλώνοντας λίγο περισσότερο αρχίσαμε να πηγαίνουμε σε καφενέδες, ροκ μαγαζιά ή κουτούκια. Πρόσεχε εκεί πηγαίνουν αναρχικοί, κομμουνιστές τρομοκράτες ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΑΣ ΣΕ ΚΑΦΕΝΕΔΕΣ. Έπειτα σαν φοιτητές μας ενοχλούσαν τα προβλήματα, οι ελλείψεις βιβλίων, η Υποχρηματοδότηση και αρχίσαμε να συνδικαλιζόμαστε, να συμμετέχουμε στις γενικές συνελεύσεις, να αγωνιζόμαστε. Πρόσεχε εκεί είναι τα κομματόσκυλα, δεν θα περάσεις μαθήματα ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΑΣ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ. Αργότερα ήρθε η ώρα να δουλέψουμε, ανασφάλιστοι, χωρίς εργατικά δικαιώματα, με ωράρια λάστιχο. Εκεί θέλαμε να κάνουμε απεργίες να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα. Πρόσεχε ο εργοδότης θα σε απολύσει δεν θα ξαναβρείς δουλειά, ΜΗΝ ΞΑΝΑΑΠΕΡΓΗΣΕΙΣ. Όταν μείναμε άνεργοι αρχίσαμε να τσαντιζόμαστε να κατεβαίνουμε σε πορείες, να φωνάζουμε, να αντιστεκόμαστε. Πρόσεξε θα σε βαρέσει η αστυνομία, θα πας στα δικαστήρια θα είσαι σε μπουντρούμια για όλη σου την ζωή ΜΗΝ ΞΑΝΑΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ.
Βουτηγμένος στην φτώχεια και την τρομοκρατία, έτυχε να κάνεις ένα παιδί. Το πήγες σε ένα σχολείου όπου υπήρχανε πολλά παιδάκια, άλλα μαύρα, άλλα από Αλβανία, με σχιστά μάτια. Μίλησες με τους γονείς τους, κουβεντιάσατε για τα προβλήματα του σχολείου για το ότι είστε άνεργοι. Πρόσεξε αυτοί που μιλάς σου πείραν την δουλειά, βιάσανε το παιδί του γείτονα. ΜΗΝ ΞΑΝΑΜΙΛΗΣΕΙΣ ΜΕ ΞΕΝΟΥΣ.
Έφτασες εξαθλιωμένος, χωρίς δουλειά, με ένα παιδί που πηγαίνει σε σχολείο χωρίς θέρμανση, σε ένα σπίτι με χρωστούμενα πολλά νοίκια, να βλέπεις καθημερινά τα δελτία των 8. Άκουσες, αν δεν βγει ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, δεν θα έχεις δουλειά, λεφτά, θα σου πάρουνε το σπίτι σου κομμουνιστές, θα πεθάνεις στην ψάθα, θα έρθουνε οι ξένοι στην χώρα σου και δεν θα είσαι πια έλληνας. Είπες ναι μπορεί να είναι έτσι τα πράγματα, αλλά παλιά είχα μακρύ μαλλί, ήμουν και λίγο επαναστάτης, μου αρέσει και ο ΤΣΕ, εεε ας ψηφίσω αριστερά έστω τελευταία φορά. Πρόσεξε θα γίνουμε Μόσχα, Κίνα, Κορέα, θα βγούμε από την Ε.Ε θα σβήσει η πατρίδα μας, η ανεργία θα φτάσει σε απίστευτα επίπεδα, δεν θα μας θέλουν οι ευρωπαίοι. ΜΗΝ ΞΑΝΑΨΗΦΊΣΕΙΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ.
Είδες 500000 κόσμου στην πλατεία να αγωνίζονται να βγάζουνε τον θυμό τους. Είπες δεν ξαναψηφίζω τίποτα θα είμαι κάθε μέρα στους δρόμους. Πρόσεξε είσαι ήδη άνεργος, θα δυσφημήσεις την χώρα μας, θα γίνουμε Ουγκάντα. ΜΗΝ ΞΑΝΑΣΗΚΩΣΕΙΣ ΚΕΦΑΛΙ ΠΟΤΕ.
Τώρα ήρεμος κάθεσαι στον πολυτελή και άνετο καναπέ σου, με την τεράστια πλάσμα τηλεόραση, μαζί με την γυναίκα σου που και συ δεν θυμάσαι πότε πήγατε μια βόλτα στην παραλία και το παιδί σου που τρώει χαρούμενο fast-food. Βλέπεις την είδηση ότι αλλοδαπός εγκληματίας λήστεψε μία γιαγιά, αυθόρμητα λες ‘Βρωμοπακιστανοί μας έχετε πάρει τις δουλειές, μας κλέβεται, εεεε ρε πότε θα σας κυνηγήσουμε’’… Την άλλη μέρα βλέπεις το ημερολόγιο 17 Νοέμβρη… Φτάνει το κεντρικό δελτίο και δείχνει το κέντρο να καίγεται από διαδηλωτές, λες πάλι ‘ Έτσι βολεμένα παιδιά, αναρχικοί και αριστεροί τιμούν την γενιά του πολυτεχνείου που μας έχει καταστρέψει..Αλλά τρώτε το ψέμα ότι υπήρχανε και νεκροί’’…
Έτσι ΜΜΕ, κυβερνήσεις, παπαδαριό, εργοδότες έστρωσαν το κόκκινο χαλί του φόβου εδώ και χρόνια. Ο τρόμος έγινε το καθημερινό συναίσθημα σου, αγόρασες 15 κλειδαριές στο σπίτι σου, όποτε πήγαινες να πάρεις ψωμί στραβοκοιτούσες κάθε άνθρωπο που δεν είναι σαν εσένα. Κλασικά ο κυρ-Τάσος στην γωνία να ζητιανεύει για ένα κομμάτι ψωμί, του πετούσες κάνα 50λεπτο. Ποτέ δεν σκέφτηκες ή δεν σε ενδιέφερε γιατί κλέψανε οι πολιτικοί που ψήφιζες, γιατί το 52% των εγκλημάτων γίνονται από έλληνες συμπολίτες σου. Ποτέ δεν αναρωτήθηκες γιατί πλέον ο ΟΑΕΔ έχει μεγαλύτερη ουρά από ότι η ΔΕΗ. Ποτέ δεν σε ένοιαξε γιατί την Κυριακή στην εκκλησία δίνεις κάνα ευρώ για κερί και ο εκπρόσωπος του θεού φορά χρυσά.
Ποτέ δεν αναρωτήθηκες γιατί οι Σύριοι, οι Αιγύπτιοι, οι Γάλλοι, οι Ιταλοί, οι Πολωνοί, οι Παλαιστίνιοι εξεγείρονται, αντιστέκονται και σκοτώνονται. Δεν σε νοιάζει γιατί ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ. Δεν σε νοιάζει γιατί ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΣΥ. Όμως η ψυχρή αλήθεια είναι η ΠΕΙΝΑ. Όπως πεινάς εσύ, πεινάει και ο Αλβανός, ο Πακιστανός, ο Γάλλος… Τα κοινά που έχεις με αυτούς τους λαούς είναι 2. Έχετε καθεστώτα χούντας είτε στρατιωτικής, είτε οικονομικής, είτε πολιτικής και την ΦΤΩΧΕΙΑ.
Κάπου εδώ έρχεται η λύση που σου δίνει το σύστημα και λέγεται ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ……
(συνέχεια στο δεύτερο μέρος…….)