Αναβλήθηκαν για την 1 Νοέμβρη 2013, οι δύο δίκες των χαλυβουργών, λόγω έκτακτου κωλύματος συνήγορου υπεράσπισης που δεν μπορούσε να βρίσκεται στο δικαστήριο. Σύσσωμη η εργοδοτική πλευρά με τον απεργοσπαστικό μηχανισμό της, βρίσκονταν στο δικαστήριο, με σκοπό να πλήξει το αγωνιστικό σθένος των εργατών. Με κατασκευασμένα στοιχεία, να πλήξει το δίκαιο και τίμιο αγώνα των εργατών που αποφασίστηκε με ομόφωνες αποφάσεις των συνελεύσεών τους.
Στην πρώτη δίκη, δικάζονταν 6 Χαλυβουργοί – η βάρδια της περιφρούρησης της απεργίας – που συνελήφθησαν τα χαράματα έξω από την πύλη από ασφαλίτες που είχαν ξαμοληθεί να τους συλλάβουν, με το σκεπτικό ότι εμπόδιζαν τους απεργοσπάστες να μπουν. Να σημειωθεί ότι είχε ακολουθήσει η επίθεση των ΜΑΤ στους Χαλυβουργούς, για να «διευκολύνουν» στην αρχή τους διευθυντές και στη συνέχεια τη γνωστή ομάδα των απεργοσπαστών να περάσουν μέσα στο εργοστάσιο, ώστε να πουν ότι δεν υφίσταται απεργία… Οι κατηγορίες αφορούν σε παράνομη βία, σε άμεση συνέργεια σε παραβίαση δικαστικής απόφασης.
Στη δεύτερη δίκη, δικάζονταν 18 Χαλυβουργοί που είχαν μηνυθεί στη διάρκεια της πολύμηνης απεργίας τους από την εργοδοσία και τους απεργοσπάστες. Κατηγορούνται για παράνομη βία, διατάραξη οικιακής ειρήνης, απειλή και εξύβριση, παραβίαση δικαστικής απόφασης.
Ριζοσπάστης

Δίκη όμως είχε και ο  Χάρης Μανώλης:
Στις 17 Απριλίου εκδικάστηκε η αγωγή του χαλυβουργού Χάρη Μανώλη, προς την εταιρεία της Ε. Χ. για παράνομη και εκδικητική απόλυση. Ο Χ. Μανώλης ήταν εκπρόσωπος των εργαζομένων στην Επιτροπή Υγιεινής και Ασφάλειας του εργοστασίου και πρωταγωνιστής στον ηρωικό αγώνα των Χαλυβουργών. Η προσπάθεια τρομοκράτησης και εκφοβισμού των εργαζομένων, και ειδικά των πιο πρωτοπόρων, ώστε να χτυπηθεί ο αγώνας τους ήταν οι μοναδικές αιτίες της στοχοποίησης και της μεμονωμένης απόλυσής του (όπως αποφάσισε και η Επιθεώρηση Εργασίας).