Τον φασισμό δεν τον νικάει το κράτος που τον γεννά. Τον φασισμό τον ΤΣΑΚΙΖΕΙ το εργατικό κίνημα.

«Δεν πολεμάμε τον φασισμό μαζί με την κυβέρνηση, αλλά σε πείσμα της κυβέρνησης. Ξέρουμε ότι καμία κυβέρνηση δεν επιθυμεί την καταστροφή του φασισμού, γιατί η αστική τάξη είναι υποχρεωμένη να βρίσκει καταφύγιο σε αυτόν, κάθε φορά που βλέπει την εξουσία να της φεύγει από τα χέρια»

Μπουεναβεντούρα Ντουρρούτι

Η σύλληψη της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής, η κράτησή της στη ΓΑΔΑ με κατηγορίες του αντιτρομοκρατικού νόμου και οι σχετικές εικόνες που μεταδόθηκαν με τους βουλευτές της δεμένους με χειροπέδες να μεταφέρονται στα δικαστήρια ήταν το αποκορύφωμα –μέχρι το επόμενο τουλάχιστον- μιας γιγάντιας επιχείρησης φαρισαϊσμού και υποκρισίας. Το Κράτος και οι διάφοροι βραχίονές του (κυβέρνηση, δικαστικοί, αστυνομία), αλληλοσυγχαίρονται και αυτό-αποθεώνονται, επειδή μετά από 26 χρόνια «ανακάλυψαν» αυτό που γνώριζαν οι πάντες και το φώναζαν αρκετοί, δηλαδή ότι η Χρυσή Αυγή δεν ήταν μια πολιτική οργάνωση, αλλά μια ναζιστική συμμορία που καταπιανόταν –εκτός από την καλλιέργεια του φυλετικού μίσους- με δολοφονίες, μαχαιρώματα, εκβιασμούς, προστασίες και επιθέσεις.

Πίσω από τις κραυγές περί του Κράτους που τελικά «κάνει τη δουλειά του» και του συστήματος που όταν χρειαστεί «δουλεύει», επιχειρείται να κρυφτεί η πραγματικότητα που όλοι βιώσαμε επί δεκαετίες. Οτι δηλαδή, η εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής εξελισσόταν όχι μόνο υπό την ανοχή, αλλά με τις πλάτες του Κράτους και του Κεφαλαίου. Ηταν μέσα από τις γραμμές της αστυνομίας που ξεπετάγονταν οι χρυσαυγίτες, οπλισμένοι με μαχαίρια και ρόπαλα, για να επιτεθούν στους διαδηλωτές και κάτω από τα μάτια της που δολοφονούσαν μετανάστες. Ηταν το Κεφάλαιο που διαπραγματευόταν με τη Χρυσή Αυγή τη δημιουργία εργοδοτικών συμμοριών μπράβων που θα έλεγχαν την παροχή εργασίας και θα τσάκιζαν τους απεργούς –όπως έγινε πρόσφατα στο λιμάνι. Ηταν το ανφάν γκατέ του ελληνικού καπιταλισμού που χρηματοδοτούσε τη Χρυσή Αυγή για να παριστάνει το μακρύ χέρι του στον δρόμο.

Εμείς, δεν έχουμε την παραμικρή αυταπάτη ότι μπορούμε να ξεμπερδέψουμε με τον φασισμό διαμέσου του Κράτους. Ξέρουμε πολύ καλά ότι οι εργαζόμενοι τίποτα δεν έχουμε να περιμένουμε από τις εσωτερικές εκκαθαρίσεις του Κράτους που έχουν να κάνουν με τις αυτονομήσεις τμημάτων του και τις ιδιαίτερες ανάγκες άλλων κομματιών του. Δεν κάνουμε ότι δεν βλέπουμε ότι το Κράτος αναλαμβάνει στα δικά του χέρια τον εκφασισμό της κοινωνίας, δημιουργώντας συνθήκες έκτακτης ανάγκης και προαναγγέλλοντας ότι «θα τσακίσει τους λαθρομετανάστες όπως τσάκισε τη Χρυσή Αυγή» (δήλωση του συμβούλου του πρωθυπουργού) ή ότι στο πλάι των συλλήψεων, συνεχίζεται η κατατρομοκράτηση κάθε απεργού, κάθε αγωνιζόμενου ανθρώπου, κάθε εργαζόμενου που διεκδικεί τα δικαιώματά του. Δεν ξεχνάμε τη ρατσιστική νομοθεσία του ελληνικού κράτους, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τις επιστρατεύσεις των απεργών -όλα εικόνες του κρατικού φασισμού.

Κυρίως δεν ξεχνάμε ότι ο φασισμός δεν είναι κάτι άλλο από ένας ένοπλος και επιθετικός καπιταλισμός σε κρίση. Εχθρός του δεν είναι μόνο οι μετανάστες, οι αντιφασίστες, οι αναρχικοί ή οι κομμουνιστές. Εχθρός του είναι ολόκληρο το οργανωμένο εργατικό κίνημα. Και είναι αυτό ακριβώς το εργατικό κίνημα το μόνο που μπορεί να τσακίσει τον φασισμό και τον άρρωστο πατέρα του, τον καπιταλισμό. Οργανώνοντας επιτροπές λαϊκής αυτοάμυνας, ντόπιων και μεταναστών, σε κάθε χώρο δουλειάς και σε κάθε γειτονιά, ενισχύοντας και αλλάζοντας τα σωματεία, δυναμώνοντας τις εργασιακές και τις απεργιακές επιτροπές, ενισχύοντας την εργατική αλληλεγγύη.

Στον ταξικό πόλεμο που εξελίσσεται με ολοένα και αυξανόμενη ένταση, ο φασισμός είναι ο βασικός σύμμαχος του Κεφαλαίου. Και αυτό εξακολουθεί να ισχύει, ανεξάρτητα από το αν πέντε ή έξι αναλώσιμοι πίθηκες μπουν στη φυλακή και η συμμορία τους αποσαθρωθεί. Η αντιφασιστική και η αντικαπιταλιστική επιφυλακή του κόσμου της Εργασίας, ανεξαρτήτως φύλου, φυλής και εθνικότητας είναι η μοναδική εγγύηση για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας, τη διεύρυνσή του και την κοινωνική αναγέννηση. Με το Κράτος θα παραμείνουμε χώρια.

  • ΚΑΜΙΑ ΑΥΤΑΠΑΤΗ ΓΙΑ ΤΟΝ «ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΜΟ» ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, ΤΩΝ ΜΜΕ
  • ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΑΧΙΑ, ΚΑΝΕΝΑ «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ», ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
  • ΤΑΞΙΚΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ
  • ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΣΕ ΚΑΘΕ ΧΩΡΟ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ – ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕ ΚΑΘΕ ΕΚΦΑΝΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ
  • ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *