Για το φρόνημά τους θα κληθούν ουσιαστικά να απολογηθούν μετά την προθεσμία που πήραν για την Παρασκευή οι 27 κάτοικοι της Χαλκιδικής και της Θεσσαλονίκης οι οποίοι την προηγούμενη εβδομάδα έλαβαν κλήση για μια σειρά αδικημάτων μεταξύ των οποίων και πολλών κακουργημάτων και κυρίως για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης με ιεραρχία, διεύθυνση και διαρκή δράση. Τα αδικήματα αφορούν περιστατικά που έλαβαν χώρα στην περιοχή Λάκκος Καρατζά του όρους Κάκαβος, στη Μεγάλη Παναγιά, καθώς και στην ευρύτερη περιοχή της Ιερισσού Χαλκιδικής από τις αρχές Μαϊου μέχρι και τις 25 Αυγούστου του χρόνου αυτού. Νομικοί κύκλοι κάνουν λόγο για ποινικοποίηση των ιδεών και των αντιλήψεων των κατοίκων και των αλληλέγγυων σε αυτούς για ένα ζήτημα ιδιαίτερα σημαντικό που αφορά μια ολόκληρη περιοχή και συγκεκριμένα την αλλαγή του χαρακτήρα της, μιας και το φυσικό περιβάλλον της περιοχής καθώς και η υγεία των κατοίκων θα υποστεί τεράστιες συνέπειες από την μεταλλευτική δραστηριότητα της εν λόγω εταιρείας.
Ο φρονηματικός χαρακτήρας της δίωξης αποτυπώνεται ξεκάθαρα στο κατηγορητήριο το οποίο συντάχθηκε εναντίον τους και αντιμετωπίζει τους κάτοικους ως τρομοκράτες επειδή αντιτάχθηκαν στα σχέδια μίας ιδιωτικής εταιρείας. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το κατηγορητήριο η εν λόγω «εγκληματική οργάνωση» είχε ως σκοπό «με έκνομες ενέργειες να ματαιώσει ή να αναστείλει έστω και προσωρινά την μεταλλευτική ή άλλη δραστηριότητα της εταιρίας Ελληνικός Χρυσός στα εργοτάξιο αυτής που βρίσκονται στις ορεινές θέσεις Σκουριές και Λάκκος Καρατζά του όρους Κάκαβος της περιοχής Μ. Παναγιάς Χαλκιδικής με δυνατότητα βλάβης συγχρόνως από τις προερχόμενες εκ των έκνομων ενεργειών συνέπειες του διαμορφούμενου για την χώρα επενδυτικού και τουριστικού περιβάλλοντος». Ακόμη οι πολίτες που σύστησαν την «εγκληματική αυτή οργάνωση» σε χρόνο που δεν είναι, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, δυνατό να εξακριβωθεί, στόχευαν στην «ματαίωση των προληπτικών και κατασταλτικών ενεργειών των αστυνομικών δυνάμεων» ενώ παράλληλα προσπάθησαν να «δημιουργήσουν φοβικό κλίμα σε βάρος ιδιωτών κατοίκων της περιοχής της Ιερισσού που είτε εργάζονται στην εταιρεία είτε δεν αντιτίθενται στις δραστηριότητες αυτής».
Οι ίδιοι νομικοί κύκλοι τονίζουν ότι στο κατηγορητήριο δεν προσωποποιούνται συγκεκριμένες έκνομες ενέργειες αλλά τσουβαλιάζονται ως τρομοκράτες όσοι έχουν εκφράσει την αντίδραση τους στο ζήτημα αυτό. Το τραγελαφικό της υπόθεσης πηγαίνει ακόμη παραπέρα μιας και στις 3.500 σελίδες της δικογραφίας στην οποία εμπεριέχονται και οι απομαγνητοφωνήσεις των τηλεφωνικών συνομιλιών των εν λόγω κατοίκων καταγράφεται η θέση των προσώπων ενάντια στην μεταλλευτική δραστηριότητα και η παρότρυνση σε άλλους να ενταχθούν στον αγώνα και να παλέψουν από κοινού. Σε καμία περίπτωση δεν προκύπτει, τονίζουν νομικοί κύκλοι, ούτε συμμετοχή ούτε παρότρυνση σε έκνομες ενέργειες. Από την στιγμή μάλιστα που δεν προσωποποιούνται από ένα κατηγορητήριο έκνομες ενέργειες οι κατηγορούμενοι θα τεθούν στη δύσκολη θέση για ακόμη μία φορά να προσπαθήσουν να δώσουν εξηγήσεις υπό το δίλημμα όχι αν έχουν διαπράξει μια αξιόποινη πράξη αλλά αν είναι υπέρ ή κατά μιας συγκεκριμένης δραστηριότητας.
Να σημειωθεί ακόμη ότι το μόνο κοινό στοιχείο που συνδέει τους συμμετέχοντες στην δήθεν αυτή «εγκληματική οργάνωση» είναι ότι είτε μένουν στον ίδιο τόπο δηλαδή στην Χαλκιδική είτε έχουν εκφραστεί δημόσια για το ζήτημα του χρυσού. Όπως γίνεται κατανοητό ο συνδετικός κρίκος της «εγκληματικής αυτής οργάνωσης» δεν αφορά μόνο τους 27 αυτούς πολίτες αλλά χιλιάδες ανθρώπους, από τα Νέα Ρόδα, την Ουρανούπολη, την Μ. Παναγιά, την Ορμύλια, τον Πολύγυρο και από πολλά άλλα χωριά της ΒΑ Χαλκιδικής καθώς και τους 20.000 ανθρώπους που διαδήλωσαν δύο φορές στην Θεσσαλονίκη και έχουν εκφραστεί ξεκάθαρα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού.
Στην δικογραφία γίνεται ακόμη λόγος για έκνομες ενέργειες (διακεκριμένες περιπτώσεις φθοράς) που έλαβαν χώρα στην περιοχή της Ιερισσού σε βάρος οχημάτων και πλωτών μέσων εργαζομένων της Ελληνικός Χρυσός και οι οποίες λόγω του τρόπου, της έκτασης και των συνθηκών τέλεσης διαμόρφωσαν φοβικό κλίμα έτσι όπως περιγράφεται σε διαδικτυακές αναρτήσεις που δημοσιεύθηκαν στον ιστότοπο της «Πρωτοβουλίας Πολιτών Δήμου Αριστοτέλη» (politesaristoteli.blogspot.gr). Η Εισαγγελία δηλαδή αναζήτησε τεκμήρια για την διαμόρφωση του εν λόγω φοβικού κλίματος σε ένα blog στο οποίο είναι γνωστό τοις πάσι ότι σχολιάζουν υποστηρικτές της εταιρείας αν όχι η ίδια η εταιρεία…Το ερώτημα που τίθεται είναι αν το εν λόγω blog μπορεί να αποτελέσει αξιόπιστη πηγή γιατί δεν αναζητήθηκαν μέχρι σήμερα στοιχεία για τον φόβο που νοιώθουν οι κάτοικοι που αντιτίθενται στην εξόρυξη στα ποικίλα ρεπορτάζ δημοσιογράφων ή ακόμη και σε site που διατηρούν οι κάτοικοι της «άλλης πλευράς».
Με τις «έκνομες ενέργειες» της εταιρείας και της αστυνομίας ποιος θα ασχοληθεί;
Να υπενθυμίσουμε ότι η Ελληνικός Χρυσός στην οποία χαρίστηκαν στην κυριολεξία 400.000 στρέμματα γης στην Χαλκιδική, δρα χωρίς κανέναν κρατικό έλεγχο, καταστρέφοντας εδώ και ενάμιση χρόνο το βουνό και τα φυσικά ρέματα της περιοχής προκειμένου να ξεκινήσει μία επένδυση για την οποία, εκτός από τους χιλιάδες κατοίκους, έχουν ήδη εκφραστεί αρνητικά θεσμοί του κράτους όπως το ΑΠΘ, το ΤΕΕ, το ΤΕΙ Τουρισμού, οι εργαζόμενοι του ΙΓΜΕ και μια σειρά επαγγελματικών συλλόγων (μελισσοκόμοι, κτηνοτρόφοι κα). Επιπλέον ενώ εδώ και χρόνια γίνεται ντόρος για τις «έκνομες ενέργειες» της αστυνομίας δεν έχει μέχρι σήμερα συντελεστεί καμία δίωξη. Κανένας δεν διώχθηκε ούτε για τις πλαστικές σφαίρες που έριχναν οι άνδρες των ΜΑΤ σε διαδήλωση του περασμένου Αυγούστου στις Σκουριές οι φωτογραφίες των οποίων έκαναν το γύρο του κόσμου μέσα από την έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας, ούτε για τον τραυματισμό διαδηλωτών στις δεκάδες διαδηλώσεις που έχουν λάβει χώρα, ούτε φυσικά για την παράνομη λήψη DNA του συνόλου σχεδόν των κατοίκων της Ιερισσού και της Μ. Παναγιάς που αντιτίθενται στην εξόρυξη.
Και ενώ στο κατηγορητήριο γίνεται λόγος για την δημιουργία φοβικού κλίματος στους κόλπους των υποστηρικτών της εταιρείας κανένας δεν έχει ασχοληθεί με το τρομοκρατικό κλίμα που έχει δημιουργήσει η αστυνομία μέσα από τη συνεχή παρουσία της στην περιοχή και στο βουνό η πρόσβαση στο οποίο, ακόμη και για μια απλή βόλτα, αποτελεί πλέον «έκνομη» ενέργεια κατά παραβίαση βασικών συνταγματικών δικαιωμάτων των πολιτών. Κανέναν δεν προβλημάτισε τον περασμένο Απρίλιο ο τρόπος με τον οποίο εισέβαλε μεσάνυχτα η αστυνομία στα σπίτια των δύο προφυλακισθέντων πλέον κατοίκων της Ιερισσού, σπάζοντας την πόρτα του σπιτιού τους μπροστά στα έντρομα μάτια των παιδιών τους. Στην περίπτωση αυτή κανείς δεν είδε την κατάφωρη παραβίαση οικογενειακού ασύλου…Ούτε βέβαια κανείς ασχολήθηκε με την δημιουργία εμφυλιοπολεμικού κλίματος στην περιοχή εκ μέρους μιας εταιρείας η οποία έχει τη δυνατότητα να χρηματοδοτεί δεκάδες διαφημίσεις σε τηλεοπτικούς σταθμούς, ραδιόφωνα και εφημερίδες σε αντίθεση με τους κατοίκους που αντιτίθενται στην εξόρυξη η φωνή των οποίων βρίσκεται αποκομμένη από τα περισσότερα ΜΜΕ.
Το παράπονο των κατοίκων που εδώ και χρόνια παρακολουθούν μια εταιρεία να ρημάζει το τόπο τους είναι ακόμη η ιδιαίτερη μεταχείριση με την οποία αντιμετωπίζονται ακόμη και από την δικαιοσύνη. Ας θυμηθούμε το γεγονός ότι οι δύο από τους τέσσερις προφυλακισμένους πλέον κάτοικους της Ιερισσού που διώχθηκαν επίσης για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης για τα γεγονότα στο εργοτάξιο των Σκουριών, δεν απολογήθηκαν στα δικαστήρια του Πολυγύρου ή της Θεσσαλονίκης αλλά στην ΓΑΔΘ. Ακόμη και οι ηγέτες των ναζιστών δολοφόνων της Χρυσής Αυγής μεταφέρθηκαν στην Ευελπίδων για να τους απαγγελθούν κατηγορίες σύμφωνα με τους όρους μιας δίκαιης προδικαστικής διαδικασίας.
«Σε μια Δημοκρατία διώκονται οι πράξεις, όχι το φρόνημα. Και την εγκληματική δραστηριότητα των ταγμάτων εφόδου θα την τσακίσουμε» τόνισε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Αξία» ο πρωθυπουργός το Σάββατο, την μέρα όπου συνελήφθησαν βουλευτές και μέλη της ΧΑ. Απ`ότι φαίνεται όμως με όπλο το ξεκαθάρισμα της ΧΑ η κυβέρνηση προσπαθεί να επαναφέρει την θεωρία των δύο άκρων προετοιμάζοντας το έδαφος για την επίθεση στα κοινωνικά κινήματα όπως αυτό της Χαλκιδικής. Οι 27 αντιμετωπίζονται ως «εγκληματική οργάνωση» διότι απλά μαζί με χιλιάδες ακόμη πολίτες δεν συμμορφώθηκαν στις υποδείξεις μιας εταιρείας που καταπατά το δικαίωμα της συνέχισης της ζωής τους στον τόπο τους.