Αν ένας ανυποψίαστος αναγνώστης διαβάσει τις πρώτες σελίδες από το προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού νομίζει ότι ζει σε μια χώρα οικονομικό παράδεισο. Λέει κατά λέξη: “Το 2013, σε συνέχεια και ως αποτέλεσμα των μεγάλων θυσιών της Ελληνικής κοινωνίας, η ύφεση επιβραδύνεται σημαντικά και αναθεωρούνται επί τα βελτίω οι αρχικές εκτιμήσεις, η αυξητική δυναμική της ανεργίας ανακόπτεται και επιτυγχάνονται οι στόχοι της δημοσιονομικής πολιτικής, καθιστώντας εφικτή την επίτευξη του πρωτογενούς πλεονάσματος στο τέλος του έτους. Συγκεκριμένα, το εν λόγω πλεόνασμα” συνεχίζει η εισηγητική έκθεση του κρατικού προϋπολογισμού “εάν εξαιρεθεί η επίδραση της ύφεσης” (και γιατί να μην εξαιρεθεί μπορεί να προσθέσει κανείς, σιγά το πράγμα άλλωστε να μειώνεται το ΑΕΠ κατά 21,5% επί 6 συναπτά έτη, είναι κάτι που συμβαίνει τόσο συχνά στην παγκόσμια οικονομία…) “εκτιμάται ότι θα είναι το υψηλότερο μεταξύ όλων των κρατών-μελών της Ευρωζώνης, καθώς, σύμφωνα με τις προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το κυκλικά διορθωμένο πρωτογενές πλεόνασμα της χώρας εκτιμάται ότι θα ανέλθει στο 6,3% του ΑΕΠ, έναντι 1,7% στην Ευρωζώνη”. Θα τρώνε τη σκόνη μας οι κουτόφραγκοι, οι οποίοι πρέπει να μας ζηλεύουν ακόμη και για τις επιδόσεις στην εξέλιξη του δημόσιου χρέους!

Διαβάστε τι γράφουν οι ξετσίπωτοι ψεύτες του Σαμαρά: “Οι σημαντικές αυτές εξελίξεις αποδεικνύουν ότι η σταθεροποίηση της ελληνικής οικονομίας, που προβλέπει το Πρόγραμμα Οικονομικής Πολιτικής, βαθμιαία επιτυγχάνεται, ενώ ανεκόπη και η εκρηκτική πορεία της αύξησης του δημόσιου χρέους. Παρά το γεγονός ότι το 2013 αναμένεται προσωρινή αύξηση του δημόσιου χρέους (λόγω κυρίως της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών και της συνεχιζόμενης ύφεσης), ο ρυθμός μεταβολής του προβλέπεται ότι θα αρχίσει να φθίνει μεσοπρόθεσμα από το 2014 και έπειτα”. Τέρμα οι ταλαιπωρίες που υπομείναμε με το δημόσιο χρέος, μπορεί κάλλιστα να υποθέσει κανείς διαβάζοντας τις παραπάνω ανοησίες!

Η πραγματικότητα ωστόσο είναι οδυνηρή και αποκαλύπτεται λίγες σελίδες παρακάτω όπου περιγράφεται η ανεξέλεγκτη πορεία του δημόσιου χρέους. Συγκεκριμένα το δημόσιο χρέος από 299,69 δισ. ευρώ (129,7% του ΑΕΠ) το 2009, έφτασε το 2012 τα 303,92 δισ. ευρώ (156,9% του ΑΕΠ) και φέτος, το 2013, θα φτάσει τα 321 δισ. (175,5% του ΑΕΠ). Όλα τα υπόλοιπα είναι γελοιότητες πολιτικών απατεώνων που ακολουθώντας τα χνάρια του Γιωργάκη και του τραπεζίτη Παπαδήμου στηρίζονται στα ψέμματα. Το σημαντικότερο, είναι μια επίπλαστη εικόνα που επιχειρεί να κρύψει κάτω από το χαλί την παταγώδη αποτυχία όλων των πολιτικών που έχουν μέχρι σήμερα εφαρμοστεί για να μειώσουν το χρέος.

Την δραματική πραγματικότητα που έχει δημιουργηθεί με επίκεντρο το δημόσιο χρέος μας υπενθύμισε μια μέρα μετά η έκθεση που έδωσε στη δημοσιότητα το Γραφείο προϋπολογισμού του κράτους, που υπάγεται στη Βουλή, με τίτλο “το δημόσιο χρέος μετά το τέλος του Μνημονίου (2014)”. Το συμπέρασμά της είναι πως το χρέος είναι εκτός ελέγχου με αποτέλεσμα αργά ή γρήγορα να πρέπει να ληφθούν οδυνηρά μέτρα. Κι ας διαβεβαιώνει η κυβέρνηση για το αντίθετο. Αναφέρει κατά λέξη η έκθεση: “Από το β΄ εξάμηνο 2014” οπότε λήγει το Μνημόνιο και σύμφωνα με την κυβερνητική προπαγάνδα τελειώνει η “περίοδος των παθών” για την ελληνική κοινωνία “οι πόροι που διαθέτει η χώρα δεν θα επαρκούν για να καλύψει τις υποχρεώσεις προς πληρωμή των τόκων για τα δάνεια που έχει λάβει. Ειδικότερα, δεν θα επαρκεί το πρωτογενές πλεόνασμα (= περίσσευμα φόρων πάνω από τις δαπάνες) για την πληρωμή των τόκων. Το ΔΝΤ προβλέπει ένα δημοσιονομικό κενό, όπως ορίζεται η διαφορά μεταξύ τόκων και πρωτογενούς πλεονάσματος, 4,4 δισ. ευρώ προς τα τέλη 2014 και επιπλέον 6,5 δισ.ευρώ το 2015, συνολικά 11 δισ. ευρώ. Η ελληνική κυβέρνηση θεωρεί ότι το κενό είναι μικρότερο, ελπίζοντας ότι θα πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα 2,8 δισ.ευρώ. Όπως και να διαμορφωθεί τελικά, το «κενό» θα πρέπει να καλυφθεί, πράγμα που μπορεί να γίνει με νέο δανεισμό, μείωση των επιτοκίων και νέα μέτρα ή με ένα συνδυασμό όλων αυτών. Ας προσθέσουμε ότι το «κενό» διευρύνεται αν προσθέσουμε τις δαπάνες πληρωμής ληξιπρόθεσμων χρεών. Η Ελλάδα δεν θα είναι εύκολο να δανεισθεί με λογικούς όρους από τις αγορές για να καλύψει το κενό αυτό, δηλαδή να πληρώσει τους τόκους και να αποπληρώσει ληξιπρόθεσμα δάνεια. Μια συμφωνία για νέα δάνεια στήριξης ή και άλλες διευκολύνσεις (μείωση επιτοκίων κλπ) είναι η πιθανότερη λύση”.

Αν λάβουμε υπ’ όψη μας τις πρόσφατες δηλώσεις του Μάριο Ντράγκι, προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ότι οποιοσδήποτε νέος δανεισμός θα συνοδευτεί από νέο μνημόνιο τότε γίνεται πασιφανές, κι από επίσημα έγγραφα, ότι ένα νέο Μνημόνιο που θα περιλαμβάνει περικοπές κοινωνικών δαπανών και νέους φόρους είναι προ των πυλών! Δηλώνοντας επομένως η κυβέρνηση ότι δεν επίκεινται νέα μέτρα μάς κοροϊδεύει. Το επιβεβαίωσε μάλιστα κι έκθεση του ΔΝΤ που δόθηκε στην δημοσιότητα πριν λίγες μέρες όπου αναφέρεται πως περαιτέρω προσαρμογή μέχρι το 2016 θα απαιτήσει επιπρόσθετα μέτρα περιλαμβανομένων φορολογικών εσόδων!

ΠΡΟΣΧΕΔΙΟ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ: Πραγματική η μείωση στους μισθούς, πλασματικό το πλεόνασμα

Η εκτόξευση του δημόσιου χρέους τα επόμενα χρόνια θα συνοδευτεί από μια εκροή ιλιγγιωδών ποσών με τα οποία η χρεοκοπημένη Ελλάδα θα γεμίζει τα ταμεία των πιστωτών. Συγκεκριμένα για φέτος και τον επόμενο χρόνο προβλέπεται ότι μόνο για τόκους θα δοθούν 6,1 δισ. και 6,15 δισ. ευρώ αντίστοιχα. Ποσά που αντιστοιχούν στο 3,3% και 3,4% του ΑΕΠ, αντίστοιχα.

Οι πληρωμές για τόκους θα προκύψουν από την σημαντική συρρίκνωση των κονδυλίων για μισθούς και συντάξεις κι επιπλέον για κοινωνική ασφάλιση και περίθαλψη που προβλέπονται στο προσχέδιο του προϋπολογισμού. Συγκεκριμένα για μισθούς και συντάξεις ενώ το 2012 είχαν δοθεί 20,51 δισ. ευρώ, το 2013 εκτιμάται ότι το σχετικό κονδύλι θα μειωθεί στα 18,54 δισ. και για το 2014 ο προϋπολογισμός αναφέρει 18,41 δισ. ευρώ. Ακόμη μεγαλύτερη μείωση θα υποστούν τα κονδύλια που αφορούν την κοινωνική ασφάλιση και περίθαλψη. Από 17,13 δισ. ευρώ το 2012 θα μειωθούν στα 13,27 δισ. το 2014. Η μείωση που θα επέλθει θα είναι 10,23% για τους μισθούς, ως αποτέλεσμα των απολύσεων, και 22,5% για τα κονδύλια της κοινωνικής πολιτικής.

Αντίθετα, ωστόσο, με τις δαπάνες για μισθούς και κοινωνική πολιτική, όπου οι περικοπές είναι πέρα για πέρα πραγματικές, το δημοσιονομικό πλεόνασμα είναι κατά κοινή ομολογία ανύπαρκτο και προϊόν λογιστικών απατών. Για την δημιουργία του επιστρατεύτηκαν τα κέρδη από τα ελληνικά ομόλογα που επέστρεψαν οι κεντρικές τράπεζες της ευρωζώνης, η μη επιστροφή φόρων κι η “εξαφάνιση” κονδυλίων του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων. Τα “μαγειρέματα” του υπουργείου Οικονομικών είναι γνωστά στην Τρόικα που τα δέχεται αδιαμαρτύρητα έτσι ώστε να ανοίξει ο δρόμος για μια νέα αναδιάρθρωση το 2014, που πιθανά θα πάρει την μορφή νέου δανείου, με το οποίο θα αντιμετωπιστούν τα χρηματοδοτικά κενά. Αυτό προέβλεπε η απόφαση του συμβουλίου υπουργών Οικονομικών του Νοεμβρίου του 2012. Το νέο δάνειο όμως θα βυθίσει την Ελλάδα στην υπερχρέωση, μετατρέποντας την κρίση σε ισόβια. Γι’ αυτό μοναδική λύση είναι η διαγραφή του χρέους που δεν θα γίνει φυσικά με όρους πιστωτών…