Στους δρόμους της πόλης κυκλοφορεί κόσμος… Άλλοι κοιτούν με θλίψη τις στολισμένες βιτρίνες και μένουν να ονειρεύονται, άλλοι βγάλανε τα παιδάκια τους βόλτα και κάποιοι, ελάχιστοι με τα χέρια φορτωμένα τσάντες από επώνυμα μαγαζιά. Ανάμεσά τους λίγοι προσέχουν τους ζητιάνους, που φέτος διαφέρουν αισθητά από άλλες χρονιές. Εκτός από τους συνήθεις ύποπτους, υπάρχουν οι νεόπτωχοι, άνθρωποι που από τη μια στιγμή στην άλλη έχασαν τις δουλειές, τα σπίτια, την υγεία τους και αναγκάστηκαν να απλώσουν το χέρι για ελεημοσύνη. Τους ξεχωρίζεις από την αξιοπρέπεια που τους κάνει να χαμηλώνουν το βλέμμα για να μην προδώσουν τον πόνο του εξευτελισμού για τον οποίο άλλοι είναι υπεύθυνοι.

Στο σπίτι η ανοιχτή τηλεόραση, επιχειρεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις και το μόνο που καταφέρνει είναι να μεγαλώσει τη μελαγχολία των ημερών. Η ενημέρωση περιορίζεται στο γεγονός ότι ο προαλειφόμενος για πρωθυπουργός Αλεξης Τσίπρας ταξίδεψε στην μακρινή Αργεντινή για να μάθει …πώς να μην κάνει τα ίδια λάθη, όταν αναλάβει την εξουσία, ώστε να μη χρεοκοπήσει η χώρα!

Κι επειδή συνέβαλα κι εγώ στα αυξημένα ποσοστά του Σύριζα, δηλώνοντας ότι θα τον ψήφιζα, πράγμα που έκανα, ελπίζοντας σε ανατροπή του παλιού και στη γέννηση του καινούργιου, ακριβώς επειδή δεν ήθελα ένα νέο …Βεζύρη στη θέση του Βεζύρη. Ούτε περιόριζα τις ελπίδες μου σε καλές δημόσιες σχέσεις για να ανατραπεί ένα φθαρμένο και διευθαρμένο σύστημα εξουσίας, που θα παρέχει οφέλη στην ίδια την εξουσία. Οφείλω, λοιπόν, να απευθυνθώ στον κύριο Τσίπρα, ζητώντας να μου εξηγήσει, σε τι ακριβώς θα ωφελήσει το πολυδάπανο ταξίδι του και γιατί, μέρες που είναι, να μη βρίσκεται αυτός και η συνοδεία του δίπλα στους αναξιοπαθούντες, αναζητώντας λύσεις που θα βγάλουν τη χώρα από την κρίση μαζί με το λαό, αντί να αντιγράφει παλιές συνταγές από φθαρμένους, παρακμιακούς εξουσιαστές του παρελθόντος. Διότι, αυτό κάνει στην πραγματικότητα. Το μόνο που αλλάζει, είναι η επιλογή των κρατών, αλλά αυτό είναι θέμα γούστου. Και, μάλιστα, για κακή του τύχη, σηματοδοτώντας αρνητικά το μέλλον του τόπου μας.

Το θέμα δεν είναι να ωραιοποιήσουμε ένα φθαρμένο μικροαστισμό, αλλά να προτείνουμε ένα ριζοσπαστικό πρότυπο, το οποίο θα ανοίξει νέους δρόμους, προς έναν καλύτερο κόσμο με ισότητα, ισονομία και δικαιοσύνη. Έναν κόσμο που θα αναζητά την ευτυχία στη συνύπαρξη και όχι στο διχασμό. Που θα αποδεικνύει έμπρακτα την αλληλεγγύη προς τον Άλλον, αντί για φλυαρίες ανέξοδες, που ευτελίζουν την ίδια την ουσία της δικαιοσύνης. Ψήφισα το Σύριζα για την ανασύσταση της Αριστεράς που εμφορείται από ιδεώδη και οράματα με επίκεντρο τον Άνθρωπο, πάνω από όλα!

Αν αυτό δεν είναι ικανός να το πράξει ένας ηγέτης που θέλει να λέγεται Αριστερός, τότε καλά θα κάνει να μην επωμιστεί ένα τέτοιο βάρος. Αν στο Σύριζα κάποιοι είδαν μια ευκαιρία για να καλύψουν τη ματαιοδοξία τους, το μόνο που θα καταφέρουν θα είναι να οδηγήσουν το λαό στα άκρα. Καλά θα κάνουν κι αυτοί να κάτσουν στο αυγά τους κι ας περιοριστούν στη μικροαστική ζωούλα τους. Αυτός που φιλοδοξεί να αλλάξει τον κόσμο, πρέπει να αποδείξει καταρχήν ότι είναι ικανός να εμπνεύσει με το παράδειγμα του τον κόσμο! Μη διαφεύγει σε κανένα, πως ο λαός καταλαβαίνει πολύ καλά ποια είναι η αλήθεια και δεν θα συγχωρήσει κι άλλες διαψεύσεις, ιδίως από εκείνους που θεωρούσε δικούς του…

Όσο για μένα, μην κάνει κανείς το λάθος να με θεωρήσει δεδομένη γιατί θα τον διαψεύσω. Όπως δεν είναι δεδομένη καμία ψήφος και κανένας εφησυχασμός σε έναν κόσμο που μεταβάλλεται διαρκώς!
Θα είμαι πάντα δίπλα στους αδύναμους και απέναντι σε κάθε εξουσία. Εκτός από αυτήν που θα υπηρετεί το λαό κι αυτούς που θα νιώθω δίπλα μου.